DOSTAWA gratis od 99 zł. czas na zwrot 14 dni

Leksykon prawa rzymskiego jest niezbędne dla każdego prawnika. Przedstawiane kompendium jest na polskim rynku potrzebne, tym bardziej, że ujmuje ono prawo rzymskie inaczej. Co prawda nadal dostępne są dla zainteresowanych wyczerpujące słowniki prawa rzymskiego, które ukazały się staraniem profesorów Witolda Wołodkiewicza oraz Wiesława Litewskiego, a powielenie koncepcji przez nich przyjętej nie byłoby niczym innym, jak mało twórczą tautologią. Poza zasięgiem naszych możliwości natomiast okazało się prześcignięcie dzieła życia jednego z najsłynniejszych polskich romanistów, Adolfa Bergera, jakim jest jego Encyclopedic Dictionary of Roman Law . Zamiarem uczestników zespołu, którzy podjęli się opracowania poszczególnych haseł, było pokazanie prawa rzymskiego w innej, szerszej nieco perspektywie. Ambicją naszą stało się przygotowanie dzieła o charakterze mniej „antykwaryzującym”, a bardziej „dogmatyzującym”. Innymi słowy, postanowiliśmy sprawdzić, czy odwołanie się w badaniach nad prawem do tradycji w istocie jest w stanie wywołać podwójny efekt: historyzacji dogmatyki i dogmatyzacji historii. Zakres wpływu prawa rzymskiego na porządek prawny przedrozbiorowej Rzeczpospolitej wciąż stanowi obszar poszukiwań, kontrowersji i twórczej refleksji uczonych. Faktem jest, że system prawny, utrzymujący się na naszych ziemiach aż do końca XVIII w., stanowił „feudalną mozaikę praw ziemskich i miejskich, nieprzykrytą jednym dachem prawa uczonego” . Niemniej faktyczne oddziaływanie tego prawa na rodzime prawodawstwo (m.in.. Statuty litewskie, prawa miejskie) oraz praktykę prawną (m.in.. Formularze sądowe, dokumenty wychodzące z kancelarii królewskiej) pozwala zakładać, że realna obecność ius Romanum na ziemiach polskich była znacząca. Można zrozumieć znużenie Józefa Wybickiego, piszącego „wymawiałem prawa rzymskie, statuta magdeburskie jak papuga z zwyczaju, bo tak całe godne moje zgromadzenie czyniło” . Młody prawnik nie dostrzegał jednak, że w ten właśnie sposób uczestniczył w wielowiekowym procesie wpinania instytucji prawa lokalnego w rzymską siatkę pojęć. Z tego powodu w prezentowanych przez niniejszy leksykon opracowaniach niektórych haseł znalazły się uwagi poświęcone prawu rodzimemu. Mają one charakter ogólny i opierają się głównie na przemyśleniach o. Teodora Ostrowskiego, który porównał prawo rzymskie z uregulowaniami praw lokalnych, zwłaszcza prawa ziemskiego . Prawdą jest, że na kształt współcześnie obowiązującego w Polsce Kodeksu cywilnego największy wpływ miały XIX-wieczne koncepcje wypracowane przez pandektystów, a także dogmatyczne konstruckje przyjęte przez Kodeks Napoleona, ABGB oraz BGB. Trudno wszakże spierać się i co do tego, że państwowość polska – a co za tym idzie tradycja prawa polskiego – nie wyprowadza swych początków od 1918 r. Sumaryczne nawiązania do czasów wcześniejszych jawią się tym samym jako potrzebne i uzasadnione. Prawo rzymskie jest źródłem wielu wartości prawnych o charakterze nieprzemijającym. W opracowaniach fachowych z zakresu prawa zwykło się zamieszczać wzmiankę w rodzaju „stan prawny z…”. Nie chcemy być gorsi, przeto pragniemy poinformować Czytelnika, że oddawany w jego ręce leksykon prawa rzymskiego obejmuje stan prawny z ostatnich dwóch i pół tysiąca lat. Życzymy przyjemnej lektury.